W czerwcu została udostępniona wystawa czasowa pt. „Zachwyciłem się Zamościem...”, której celem jest uczczenie 40. rocznicy śmierci, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły konserwatorskiej - Jana Zachwatowicza.

W sposób szczególny swoją postawą i wieloletnim zaangażowaniem przysłużył się ochronie narodowego dziedzictwa kulturowego i zachowania go dla przyszłych pokoleń. Do dzisiaj zawód konserwatora zabytków pełni ważną rolę w wymiarze kulturowym i społecznym. Założeniem ekspozycji jest przedstawienie Jego zasług na rzecz przywrócenia oryginalnego piękna architektury miasta i twierdzy Zamość. Wystawa ma za zadanie upowszechnić wiedzę o dokonaniach Profesora, nie tylko w wymiarze ogólnopolskim, na czele z odbudową Starego Miasta w Warszawie, ale również uwzględniając Jego zasługi dla Zamościa.

Wraz z odradzaniem się państwa polskiego powstały rozmaite instytucje, wśród nich polskie służby konserwatorskie. Dzięki pracy konserwatorów możemy się dziś cieszyć wieloma zadbanymi zabytkami, które niejednokrotnie pełnią rolę placówek kulturalnych i centrów edukacyjnych, popularyzując wiedzę o dziedzictwie. Kiedy w 1918 r. Polska odzyskała niepodległość, po przeszło 123 latach zaborów, w Zamościu pozostał tylko cień jego dawnej świetności. Leżący blisko granicy zaboru rosyjskiego z austriackim wegetował bez szans rozwoju. Najbardziej reprezentatywne budynki miasta przebudowano na cele wojskowe, a mury dawnej twierdzy wysadzono. Ratusz i kamienice przy Rynku Wielkim na przestrzeni lat wielokrotnie przebudowywano, zatracając ich renesansowobarokowy wygląd. Impulsem do podjęcia w Zamościu prac konserwatorskich na dużą skalę była inwentaryzacja kamienic i fortyfikacji wykonana w latach 1933-35 przez studentów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, pod kierunkiem m.in.: Jana Zachwatowicza, oraz ukazanie się w 1936 r. monografii pióra Stanisława Herbsta i Jana Zachwatowicza pt. "Twierdza Zamość". Zarysowany przez autorów program prac rekonstrukcyjnych fortyfikacji twierdzy zamojskiej zaczęto wprowadzać w życie dopiero czterdzieści lat później. Przed 1939 r. Jan Zachwatowicz zdążył jedynie podjąć prace rekonstrukcyjne przy Starej Bramie Lwowskiej. Założeniem projektu "Zachwyciłem się Zamościem..." jest przedstawienie zasług Profesora, najwybitniejszego konserwatora zabytków po wojnie w Polsce, na rzecz przywrócenia oryginalnego piękna architektury miasta i twierdzy Zamość. Zainteresowania Profesora fortyfikacjami sięgają 1928 r. Jego rozprawa doktorska pt. "Twierdza Zamość. Ewolucja fortyfikacji" była m.in. pierwszym programem konserwatorskim obejmującym cały zespół miejski łącznie z fortyfikacjami. Model twierdzy wykonany pod Jego kierunkiem uzyskał na międzynarodowej wystawie w Paryżu w 1937 r. Grand Prix w dziale urbanistyki. W 1938 r. Profesor odkrył relikty Starej Bramy Lwowskiej i przystąpił do jej odtwarzania. Wspólnie z Władysławem Wieczorkiewiczem opracował plan rozwoju przestrzennego Zamościa, co było rozwiązaniem prekursorskim.

Wystawa ze zbiorów:

• Muzeum Zamojskiego w Zamościu
• Muzeum Fortyfikacji i Broni Arsenał
• Archiwum Państwowego w Zamościu
• kolekcji prywatnych 

Scenariusz i realizacja wystawy: Mirosław Bańkowski, Andrzej Maziarz, Kinga Kołodziejczyk
Aranżacja artystyczna wystawy: Natalia Szczerba

Wystawa czynna czerwiec - październik 2023 r.